- strunowy
- прил.• струнный* * *strunow|yструнный;
instrumenty \strunowye струнные инструменты
* * *стру́нныйinstrumenty strunowe — стру́нные инструме́нты
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
instrumenty \strunowye струнные инструменты
instrumenty strunowe — стру́нные инструме́нты
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
strunowy — przym. od struna ∆ Instrumenty strunowe «instrumenty muzyczne, w których źródłem dźwięku są napięte, drgające struny; dzielą się na smyczkowe, szarpane i klawiszowe; chordofony» * bud. Beton strunowy → strunobeton … Słownik języka polskiego
Кейдж, Джон Мильтон — Джон Мильтон Кейдж John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
Джон Кейдж — Джон Мильтон Кейдж John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
Джон Мильтон Кейдж — John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
Кейдж Д. — Джон Мильтон Кейдж John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
Кейдж Джон — Джон Мильтон Кейдж John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
Кейдж Джон Мильтон — Джон Мильтон Кейдж John Milton Cage Jr. Дата рождения 5 сентября 1912 Место рождения Лос Анджелес Дата смерти 12 августа 1992 … Википедия
bardon — m IV, D. u, Ms. bardonnie; lm M. y «dawny strunowy instrument muzyczny podobny do lutni i liry» ‹czes. z niem.› … Słownik języka polskiego
chordofon — m IV, D. u, Ms. chordofonnie; lm M. y muz. «instrument muzyczny, w którym źródłem dźwięku są napięte, drgające struny (np. harfa, gitara, skrzypce, fortepian); instrument strunowy» Chordofony smyczkowe, szarpane, uderzane. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
forminga — ż III, CMs. formingandze; lm D. formingaing muz. «starogrecki strunowy instrument szarpany, pokrewny starożytnej lirze i kitarze, używany do akompaniowania przy recytacji poematów» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
harfa — ż IV, CMs. harfafie; lm D. harf 1. «instrument strunowy, szarpany, o strunach rozpiętych na trójkątnej ramie; znany już w starożytności» Harfa pedałowa. Utwór solowy na harfę. Grać na harfie. ∆ Harfa eolska a. Eola a) mit. gr. «harfa boga wiatrów … Słownik języka polskiego